Ufność Bogu

Często w Słowie Bożym( Biblii), możemy napotkać przykłady ludzi, którzy wierzyli/ ufali Bogu POMIMO....pomimo, iż nie widzieli dowodu, nie czuli swoimi zmysłami, że może się stać to, co Bóg powiedział, bo nie było ŻADNYCH PRZESŁANEK. Na przykład; Bóg obiecał Abrahamowi, że będzie miał syna. Ten pomimo, iż był zwyczajnie starszym już człowiekiem, uwierzył Bogu bez wahania. Jednak Sara, jego żona nie uwierzyła, bo wiedziała w jakim jest wieku i Słowo Boga, wydało się dla niej absurdem/nierealne. Ostatecznie stało się tak, jak powiedział Bóg. Sara urodziła syna Izaaka. Takich przypadków opisanych w Biblii jest bardzo wiele. Ogólnie, życie chrześcijanina opiera się na ufności w Słowo Boga, wbrew temu, co widzą oczy, co mówi świat. Komu/czemu UFAMY? List do Rzymian 4:21-28 " (...)On to wbrew nadziei uwierzył nadziei, że stanie się ojcem wielu narodów zgodnie z tym, co było powiedziane: takie będzie twoje potomstwo. I nie zachwiał się w wierze, choć stwierdził, że ciało jego jest już obumarłe - miał już prawie sto lat - i że obumarłe jest łono Sary. I nie okazał wahania ani niedowierzania co do obietnicy Bożej, ale się wzmocnił w wierze. Oddał przez to chwałę Bogu i był przekonany, że mocen jest On również wypełnić, co obiecał".